2025 MIYC Kış Trofesi şahane bir final ile son buldu. Tüm filoyu mutlu eden rüzgar hafta sonu 3 yarış yapılmasına olanak sağladı ve iki adet orsa pupa, bir adet coğrafi üçgen yarış ile tüm kış boyunca 6 ayaktır ter döken ekipler harika bir organizasyon eşliğinde kış trofesine veda ettiler. İyi yönetilen bir yarış, her aksiliğe rağmen titiz ve çok çalışmış bir organizasyon ile özellikle cumartesi akşamı trofenin 5. ayağının ödüllerinin verildiği kulüp partisi tam bir şölen havasında geçti. Pazar günü ise trofenin büyük ödüllerinin günüydü ve tüm kış boyunca emeklerini ortaya koyan ekipler, yüksek rekabet içinde trofe finalinde ödüllerine ulaştı. Tabii ki bazı ekipler üzüldü, bazı ekipler sevindi ama bu yarışın cilvesiydi.
Tam 6 ayak ve toplamda 18 yarış yapıldı, bu yarışların neredeyse tamamında podyum yer değiştirdi ve hem yarışların rekabet seviyesi hem de yıl genelinde minimum hata ile yönetilen trofenin son ayağında kıran kırana geçen bir mücadele yaşandı. Şimdi gelelim trofenin geneli ve son ayağa ama önceden belirtmem gerekiyor ki MIYC, tarihine ve kalitesine yakışır bir trofeyi geride bıraktı.
En İyi Hazırlanan Kulüp
Biliyorsunuz bu yıl neredeyse tüm Ege filosu yeni bir çağa geçti ve ORC sisteminde yarışmaya başladı. Bu hızlı geçiş Marmaris yarışları dışında çok problemli ve zorlu geçiyor ancak MIYC ORC sistemine Türkiye’de geçilmeden bir yıl önce hazırlanmaya başladı ve bu hazırlık süreci yarışçılara mutluluk olarak döndü. Tüm trofe boyunca yarış sonuçları hemen yarışçılara ulaştırıldı, bir hata olduğunda düzeltmesi dakikalar içinde yapıldı. ORC sisteminin All Purpose, Consrructed course gibi farklı puanlama sistemleri doğru rotalar ile buluştu ve olimpik rotaların hakim olduğu trofe boyunca yarış kazanmak şansa değil, iyi yarışmaya bağlandı. Bu anlamda ORC sistemine geçen kulüpler arasında tartışmasız en başarılı yönetimi MIYC yaptı ve filoda sistem ile ilgili şikayetlerin azlığının ana sebebi hakem heyetinin işini çok titiz yapmasından kaynaklı.
Trofenin Son Ayağı
Belediye Marina’da toplanan filo keyifli. Bir yarış köyüne dönüşen iç limanda herkes tekneden tekneye malzeme taşıyor, rakipler birbirlerinin tamiratlarına yardım ediyor ve koy içinde esen rüzgardan fazla bir dostluk rüzgarı esiyordu Marmaris filosunda. Genelde trofe son ayakları çekişmeli ve stresli olur hatta en çok protesto yaşanan ayaklar son ayaklardır. Ancak bu kural Marmaris filosu için geçerli değildi. Herkes parkurda kazanmak derdindeydi, masayla ilgilenen tek bir ekip yoktu.
İlk gün koy içinde esen 10-13 knot bandında stabil rüzgarı yakalayan Hakem Kurulu 120 dereceye attığı orsa şamandırası ile nizami bir orsa pupa parkurunda filoya start verdi. 2 yarışın yapıldığı ve rüzgar ortalamasın 11 knot dolaylarında olan iki yarışta tüm filo hızlıca yarışlarını tamamladı. 50 dakika ile 1 saat 15 dakika arasında süren finişlerden sonra 2. yarışın startı aynı rotada verildi ve rüzgar adeta tüm filoya hadi çatır çatır yarışın dercesine stabil şekilde iki yarış yapılmasına müsaade etti.
İkinci gün biraz daha zorlayıcıydı ve trofenin son yarışı olduğu için stres yüksek, kimse hata yapmak istemiyor ve coğrafi rota ilan ediliyor, eyvah! Bu havada bu rota biter mi? Bitmeyecekti ancak yarışın adaletinin bozulduğunu tespit eden Ezgi Kalaycı yarışı iptal etme hakkını en doğru yerde kullandı. Şayet yarış coğrafi diye takip etmeden filonun takip devam etmesini sağlasaydı adaletli olmayan bir yarışta değişen podyum çok büyük sıkıntıya ve şikayetlere sebep olabilirdi. Tüm filoyu Kargı Adası önlerinden geri çağıran başhakem, koy içinde oynak rüzgarlara rağmen sıkıştırılmış bir üçgen rota yaparak nizami bir orsa ve pupa ayağını düzenlemeyi başardı ve bence trofenin şampiyonu oldu. Yarış adil olduğunda kaybeden ekiplerin tek mazereti kendi performansları oluyor ancak yönetim hatalarında giden emekler çok can sıkıcı olabiliyor. Trofenin genelinde çok iyi bir yönetim sunan genç başhakemin çabaları, tüm yönetim, kulüp ve yarışçıların emeklerinin ziyan olmamasının baş mimarı oldu.
https://sailingtimes.com.tr/wp-admin/media-upload.php?post_id=3192&type=image&TB_iframe=1Trofede Göze Çarpan Performanslar
Tüm trofe geride kaldı ve 6 ayak toplamda 18 yarış boyunca stabil yarışmak kolay iş değil. Bu stabilitenin en iyi sahibi Erhan Karaca yönetimindeki Vakkorama oldu. ORC A grubunun güçlü teknelerine karşı atılamayan bir diskalifiye puanları da olmasına rağmen birinciliği kimseye kaptırmadılar. ORC A grubunda en yakın rakipleri olan ve filonun en genç ekiplerinden bir tanesi Wings Racing ise Melges 32 ile harikalar yarattı ve 3 farr40, bir swan 42 gibi uzun ve süratli tekneler arasında tutunmayı başararak trofe genelini 2. bitirdiler.
Bir başka stabilite ustası ise ORC B grubunda yarışan Tora Kutoğlu’ydu. First 44.7 gibi deplasmanlı bir tekne ile kendinden çok daha hafif yarış teknelerini dümen suyunda bıraktı ve açık ara grubunun lideri olmayı başardı.
ORC C grubu ise yakın puanlar ve rekabetin en yüksek olduğu gruptu. Trofenin 3. ayağı bittiğinde genel sıralamada 4. olan Omani teknesi kalan 3 ayakta toplamda 9 yarışın 8 tanesinde 1. olmayı başararak inanılmaz bir toparlama ile trofe genelini 1. kapattı. ORC C grubunda rahat bir liderliğe giden Omani’nin arkasından podyum için 3 tekne arasında kıran kırana bir mücadele yaşandı. 18 yarışın sonuncusuna kadar 2 ve 3. sıra yer değiştirdi ve 4. ayakta yaşadığı talihsizlikler ile çok negatif puanlar alan Akif Sezer’in Toxic’i tam trofe kotasına veda ettik derken son ayakta aldığı dereceler ile Arora X’i yakalamayı başardı ve trofe genelinde son ayakta podyuma tutundu. Orc C grubunda 4 x-yacht yarışıyordu ve ilk 4 bu tekneler arasında paylaşıldı. Açıkçası bizim yarıştığımız bu grupta olmak çok keyifliydi ve aynı grubun olacağı her yarışta olmayı isterim çünkü rekabet boldu ancak vukuat yoktu…
ORC D grubunda ise 2.5 puan fark ile trofenin son ayağına gelen Doğan Kandemir’in Carbonix’i ve Cenk Tekkaya’nın Nissan Sailing Team’i arasında büyük bir rekabet vardı. Ancak sağlık problemleri sebebi ile Nissan Sailing Team son ayağa katılamadı ve trofede 1. olma şanslarını kaçırdılar. Ancak 18 yarış yapılması ve 3 atmanın geçerli olduğu trofede 3. tekne ile aralarında olan yüksek puan farkından dolayı trofeyi 2. kapatmayı başardılar. Doğukan Kandemir’in Carbonix’i bu yokluğu çok iyi değerlendirerek grubun şampiyonu olmayı başardı.
4 grup 26 teknenin stabil şekilde trofeyi takip ettiği MIYC Kış Trofesi’nde göze çarpanlar nelerdi şimdi kısaca bir göz gezdirelim…
Kış trofesine orsa – pupa parkurları hakimdi, hal böyle olunca hata kabul etmeyen yarışlarda ekipler performans odaklı bir trofe geçirdiler.
Yarış partileri samimi bir ortamda gerçekleşti, filonun tamamına kucak açan MIYC’nin bahçesindeki ödül törenleri ve partiler tüm filoyu mutlu etti.
Netsel Marina’nın çektiği sponsorluktan sonra Belediye Marina’ya geçen yarış filosu, ilk birkaç ayakta bu konuya alışamasa da zamanla bir yarış köyüne dönüşen Belediye Marina, filonun daha samimi bir ortamda konaklamasını sağladı. Liman içerisinde bulunan esnafın da bu durumdan memnun olduğu aşikardı.
Rüzgar ortalamaları genel olarak hafif ve orta hava bandındaydı, şubat ayında biraz ıslanan filo genel olarak harika havalarda yarıştı ve yarışlarda atılan güzel parkurlar Marmaris’in eşsiz doğası ile buluştu.
Sezon başında yeni sistem ORC’ye geçen MIYC ölçümlerle ilgili gelen her itiraz ve protestoyu titizlikle değerlendirdi ve geçmişe dönük düzeltmeler yapmaya çekinmedi. Bu sayede filoda adalet ile ilgili en ufak bir negatif yorum yaşanmadı.
MIYC Kış Trofesi harika bir final ile son buldu ve şimdi kulübün önünde yeni bir seçim var. 22 Nisan’da yapılacak olan genel kurulda yeni başkan adayı Uk Sailmakers Türkiye’nin sahibi Bülent Çelik. Bu değişim rüzgarı tüm filo tarafından olumlu karşılanıyor ve iyi bir trofe finali ile görevi devralacak olan Çelik’in oturmuş bir sistemde yapacağı farklılıklar merak konusu. Ancak her şey zaten güzel, daha da güzel olacağa benziyor.
Yüzünüzden yel, teninizden tuz eksik olmasın. Bir sonraki yarışlarda görüşmek üzere.
| YanıtlaYönlendir |
2025 MIYC Kış Trofesi şahane bir final ile son buldu. Tüm filoyu mutlu eden rüzgar hafta sonu 3 yarış yapılmasına olanak sağladı ve iki adet orsa pupa, bir adet coğrafi üçgen yarış ile tüm kış boyunca 6 ayaktır ter döken ekipler harika bir organizasyon eşliğinde kış trofesine veda ettiler. İyi yönetilen bir yarış, her aksiliğe rağmen titiz ve çok çalışmış bir organizasyon ile özellikle cumartesi akşamı trofenin 5. ayağının ödüllerinin verildiği kulüp partisi tam bir şölen havasında geçti. Pazar günü ise trofenin büyük ödüllerinin günüydü ve tüm kış boyunca emeklerini ortaya koyan ekipler, yüksek rekabet içinde trofe finalinde ödüllerine ulaştı. Tabii ki bazı ekipler üzüldü, bazı ekipler sevindi ama bu yarışın cilvesiydi.
Tam 6 ayak ve toplamda 18 yarış yapıldı, bu yarışların neredeyse tamamında podyum yer değiştirdi ve hem yarışların rekabet seviyesi hem de yıl genelinde minimum hata ile yönetilen trofenin son ayağında kıran kırana geçen bir mücadele yaşandı. Şimdi gelelim trofenin geneli ve son ayağa ama önceden belirtmem gerekiyor ki MIYC, tarihine ve kalitesine yakışır bir trofeyi geride bıraktı.
En İyi Hazırlanan Kulüp
Biliyorsunuz bu yıl neredeyse tüm Ege filosu yeni bir çağa geçti ve ORC sisteminde yarışmaya başladı. Bu hızlı geçiş Marmaris yarışları dışında çok problemli ve zorlu geçiyor ancak MIYC ORC sistemine Türkiye’de geçilmeden bir yıl önce hazırlanmaya başladı ve bu hazırlık süreci yarışçılara mutluluk olarak döndü. Tüm trofe boyunca yarış sonuçları hemen yarışçılara ulaştırıldı, bir hata olduğunda düzeltmesi dakikalar içinde yapıldı. ORC sisteminin All Purpose, Consrructed course gibi farklı puanlama sistemleri doğru rotalar ile buluştu ve olimpik rotaların hakim olduğu trofe boyunca yarış kazanmak şansa değil, iyi yarışmaya bağlandı. Bu anlamda ORC sistemine geçen kulüpler arasında tartışmasız en başarılı yönetimi MIYC yaptı ve filoda sistem ile ilgili şikayetlerin azlığının ana sebebi hakem heyetinin işini çok titiz yapmasından kaynaklı.
Trofenin Son Ayağı
Belediye Marina’da toplanan filo keyifli. Bir yarış köyüne dönüşen iç limanda herkes tekneden tekneye malzeme taşıyor, rakipler birbirlerinin tamiratlarına yardım ediyor ve koy içinde esen rüzgardan fazla bir dostluk rüzgarı esiyordu Marmaris filosunda. Genelde trofe son ayakları çekişmeli ve stresli olur hatta en çok protesto yaşanan ayaklar son ayaklardır. Ancak bu kural Marmaris filosu için geçerli değildi. Herkes parkurda kazanmak derdindeydi, masayla ilgilenen tek bir ekip yoktu.
İlk gün koy içinde esen 10-13 knot bandında stabil rüzgarı yakalayan Hakem Kurulu 120 dereceye attığı orsa şamandırası ile nizami bir orsa pupa parkurunda filoya start verdi. 2 yarışın yapıldığı ve rüzgar ortalamasın 11 knot dolaylarında olan iki yarışta tüm filo hızlıca yarışlarını tamamladı. 50 dakika ile 1 saat 15 dakika arasında süren finişlerden sonra 2. yarışın startı aynı rotada verildi ve rüzgar adeta tüm filoya hadi çatır çatır yarışın dercesine stabil şekilde iki yarış yapılmasına müsaade etti.
İkinci gün biraz daha zorlayıcıydı ve trofenin son yarışı olduğu için stres yüksek, kimse hata yapmak istemiyor ve coğrafi rota ilan ediliyor, eyvah! Bu havada bu rota biter mi? Bitmeyecekti ancak yarışın adaletinin bozulduğunu tespit eden Ezgi Kalaycı yarışı iptal etme hakkını en doğru yerde kullandı. Şayet yarış coğrafi diye takip etmeden filonun takip devam etmesini sağlasaydı adaletli olmayan bir yarışta değişen podyum çok büyük sıkıntıya ve şikayetlere sebep olabilirdi. Tüm filoyu Kargı Adası önlerinden geri çağıran başhakem, koy içinde oynak rüzgarlara rağmen sıkıştırılmış bir üçgen rota yaparak nizami bir orsa ve pupa ayağını düzenlemeyi başardı ve bence trofenin şampiyonu oldu. Yarış adil olduğunda kaybeden ekiplerin tek mazereti kendi performansları oluyor ancak yönetim hatalarında giden emekler çok can sıkıcı olabiliyor. Trofenin genelinde çok iyi bir yönetim sunan genç başhakemin çabaları, tüm yönetim, kulüp ve yarışçıların emeklerinin ziyan olmamasının baş mimarı oldu.
https://sailingtimes.com.tr/wp-admin/media-upload.php?post_id=3192&type=image&TB_iframe=1Trofede Göze Çarpan Performanslar
Tüm trofe geride kaldı ve 6 ayak toplamda 18 yarış boyunca stabil yarışmak kolay iş değil. Bu stabilitenin en iyi sahibi Erhan Karaca yönetimindeki Vakkorama oldu. ORC A grubunun güçlü teknelerine karşı atılamayan bir diskalifiye puanları da olmasına rağmen birinciliği kimseye kaptırmadılar. ORC A grubunda en yakın rakipleri olan ve filonun en genç ekiplerinden bir tanesi Wings Racing ise Melges 32 ile harikalar yarattı ve 3 farr40, bir swan 42 gibi uzun ve süratli tekneler arasında tutunmayı başararak trofe genelini 2. bitirdiler.
Bir başka stabilite ustası ise ORC B grubunda yarışan Tora Kutoğlu’ydu. First 44.7 gibi deplasmanlı bir tekne ile kendinden çok daha hafif yarış teknelerini dümen suyunda bıraktı ve açık ara grubunun lideri olmayı başardı.
ORC C grubu ise yakın puanlar ve rekabetin en yüksek olduğu gruptu. Trofenin 3. ayağı bittiğinde genel sıralamada 4. olan Omani teknesi kalan 3 ayakta toplamda 9 yarışın 8 tanesinde 1. olmayı başararak inanılmaz bir toparlama ile trofe genelini 1. kapattı. ORC C grubunda rahat bir liderliğe giden Omani’nin arkasından podyum için 3 tekne arasında kıran kırana bir mücadele yaşandı. 18 yarışın sonuncusuna kadar 2 ve 3. sıra yer değiştirdi ve 4. ayakta yaşadığı talihsizlikler ile çok negatif puanlar alan Akif Sezer’in Toxic’i tam trofe kotasına veda ettik derken son ayakta aldığı dereceler ile Arora X’i yakalamayı başardı ve trofe genelinde son ayakta podyuma tutundu. Orc C grubunda 4 x-yacht yarışıyordu ve ilk 4 bu tekneler arasında paylaşıldı. Açıkçası bizim yarıştığımız bu grupta olmak çok keyifliydi ve aynı grubun olacağı her yarışta olmayı isterim çünkü rekabet boldu ancak vukuat yoktu…
ORC D grubunda ise 2.5 puan fark ile trofenin son ayağına gelen Doğan Kandemir’in Carbonix’i ve Cenk Tekkaya’nın Nissan Sailing Team’i arasında büyük bir rekabet vardı. Ancak sağlık problemleri sebebi ile Nissan Sailing Team son ayağa katılamadı ve trofede 1. olma şanslarını kaçırdılar. Ancak 18 yarış yapılması ve 3 atmanın geçerli olduğu trofede 3. tekne ile aralarında olan yüksek puan farkından dolayı trofeyi 2. kapatmayı başardılar. Doğukan Kandemir’in Carbonix’i bu yokluğu çok iyi değerlendirerek grubun şampiyonu olmayı başardı.
4 grup 26 teknenin stabil şekilde trofeyi takip ettiği MIYC Kış Trofesi’nde göze çarpanlar nelerdi şimdi kısaca bir göz gezdirelim…
Kış trofesine orsa – pupa parkurları hakimdi, hal böyle olunca hata kabul etmeyen yarışlarda ekipler performans odaklı bir trofe geçirdiler.
Yarış partileri samimi bir ortamda gerçekleşti, filonun tamamına kucak açan MIYC’nin bahçesindeki ödül törenleri ve partiler tüm filoyu mutlu etti.
Netsel Marina’nın çektiği sponsorluktan sonra Belediye Marina’ya geçen yarış filosu, ilk birkaç ayakta bu konuya alışamasa da zamanla bir yarış köyüne dönüşen Belediye Marina, filonun daha samimi bir ortamda konaklamasını sağladı. Liman içerisinde bulunan esnafın da bu durumdan memnun olduğu aşikardı.
Rüzgar ortalamaları genel olarak hafif ve orta hava bandındaydı, şubat ayında biraz ıslanan filo genel olarak harika havalarda yarıştı ve yarışlarda atılan güzel parkurlar Marmaris’in eşsiz doğası ile buluştu.
Sezon başında yeni sistem ORC’ye geçen MIYC ölçümlerle ilgili gelen her itiraz ve protestoyu titizlikle değerlendirdi ve geçmişe dönük düzeltmeler yapmaya çekinmedi. Bu sayede filoda adalet ile ilgili en ufak bir negatif yorum yaşanmadı.
MIYC Kış Trofesi harika bir final ile son buldu ve şimdi kulübün önünde yeni bir seçim var. 22 Nisan’da yapılacak olan genel kurulda yeni başkan adayı Uk Sailmakers Türkiye’nin sahibi Bülent Çelik. Bu değişim rüzgarı tüm filo tarafından olumlu karşılanıyor ve iyi bir trofe finali ile görevi devralacak olan Çelik’in oturmuş bir sistemde yapacağı farklılıklar merak konusu. Ancak her şey zaten güzel, daha da güzel olacağa benziyor.
Yüzünüzden yel, teninizden tuz eksik olmasın. Bir sonraki yarışlarda görüşmek üzere.
| YanıtlaYönlendir |
